گفتگوی بین الادیانی و تاثیر آن در کاهش کشمکش های بین المللی

پی گیری گفت و گوی بین الادیانی - از طریق سازمانها و نها دهای غیر دولتی و بین المللی - عمری بیش از 100 سال دارد که تصمیم سازان قدرت با باور به اهمیت و نقش دین و تمدن در ایجاد رابطه ی مسالمت آمیز و کاهش تنش در روابط بین الملل وارد دیالوگ ادیان و گفت و گوی بین الادیانی شده اند . گفت و گوی بین الادیانی اگر چه امری فراتر از رابطه میان دولت ها است اما در دنیای امروز این دولت ها ، تصمیم سازان و صاحبان قدرت می توانند روند گفت و گو را تسهیل و هموار نمایند . ضرورت دنیای امروز موجب گشته است که پیروان ادیان گوناگون به جای دامن زدن به اختلافات بکوشند براشتراکات تکیه کنند و باب گفت و گو را بایکدیگر بگشایند . از جمله مشخصه های جهانی زندگی اجتماعی کشمکش میان گروه هاست . نه می توان از آن اجتناب کرد و نه می توان آن را از سرشت و سرنوشت بشر جدا نمود . براین اساس سیاستمداران 3 راهبرد را برای فروکش کردن تنش پیش بینی کرده اند: الف)راهبردهای بازدارندگی و انکاربازدارنده ب) راهبردهای توسعه ی اقتصادی و دموکراتیزیسیون ج) راهبرد گفت و گو گفت و گوی ادیان یکی از موثرترین موثرترین راهکارها برای برقراری صلح است .کارشناسان ادیان مختلف جهان همواره به دنبال راهی برای نزدیکی به یکدیگر هستند. گفت و گوی موثر ادیان را راهکاری برای ایجاد این نزدیکی و برقراری صلح در جهان می دانند. گفت و گو زمینه ای برای رفع سوء تفاهم ها و دستیابی و به نقاط مشترک است که در نتیجه منجر به نزدیکی هرچه بیشتر و در نهایت صلح و آرامش می شود . گفت و گو باعث حل اختلاف میان ادیان و ملت ها می شود. یکی از راه های حل اختلاف میان ملت ها گفت و گو با شیوه های صلح آمیز و به دور از اختلاف است ، این گفت و گو ها عاملی است در برقراری آرامش ملت ها که در نهایت نادانسته از طریق گفت و گو به دانسته ها تبدیل می شود . هدف ادیان مختلف از گفت و گو رسیدن به نقاط مشترک برای صلح پایدار است ، همواره در بررسی تاریخچه ادیان یک نزاع تلخ وجود دارد که در طول قرون ادیان مختلف دربرابر اختلافاتی که به وجود می‏آمد، برخوردهایی داشتند که به فجایع بزرگ منجر شده است . در تمام درگیرهای دین به عنوان ابزار مهمی برای این درگیری ها مطرح بوده است . حال با گذشت قرون و به بلوغ رسیدن جوامع بشری، به جای جنگ و خونریزی ، مسئله گفت و گو به میان آمده است . پژوهش حاضر با محور قرار دادن " گفت و گو" به عنوان یکی از راه حلهای موجود در کاهش کشمکش، قصد دارد به این پرسش پاسخ دهد که ؛ گفت و گوی بین الادیانی چه تأثیری بر کشمکش های بین المللی دارد؟ این تمایل به گفت و گو را به وضوح می توان میان ادیان مختلف ابراهیمی و غیر ابراهیمی با برگزاری و شرکت در اجلاس های جهانی و همینطور میان جهان اسلام و غرب در چند دهه ی اخیر مشاهده نمود. در دهه های اخیر ایران هم از جمله کشورهایی بوده است که تمایل جدی در گفت و گو با ادیان دیگر داشته است . اگر چه این گفت و گو گاهی با اهداف مصلحت اندیشانه در جهت منافع ملی صورت گرفته است ولی می توان نتایج آن را در دوره هایی که این رویکرد در آن تقویت شده ، با دیگر دولتهای شکل گرفته بعد از انقلاب اسلامی ایران مشاهده کرد . به عنوان مثال در فاصله زمانی سال های 1384-1376 ، ایران توجه زیادی به این امر نشان داد و باشرکت در اجلاس های مختلف از جمله اجلاس های 1999، 2004، 2009 پارلمان ادیان جهان به این تمایل خود جامه ی عمل پوشانید .